Enkele filmpjes & foto's

Enkele filmpjes van het laatste weekend in Kruger National Park:

Nog enkele foto'tjes:

Belgium Campus:

De drie rondavels (prachtig uitzicht):

God's window (het uitzicht is niet echt vast te leggen op foto):

Bourke's Luck Potholes:

Weekendje Parys:

Het einde

Druk was het weer op de Belgium Campus, stil was het op de blog. Het laatste weekendje is gevuld geweest met alles wat je hier zeker moet zien als je in deze regio van Zuid-Afrika op bezoek bent. In 1 weekendje hebben we de panorama route en een bezoek aan Kruger gepropt. God's Window, de potholes, de 3 rondavels en het wildlife in Kruger.

Door omstandigheden zijn de laatste weken ook heel druk geworden, met maar liefst 8 uur lesgeven per dag aan de ITBLP studenten. Eigenlijk zijn dat eerstejaars die een informatica opleiding van 1,5 tot 2 jaar in 1 jaar gepropt krijgen. Hierna mogen ze dan wel onmiddellijk aan de slag bij een van de grote banken of bedrijven hier. De bedrijven betalen dan ook hun opleiding en verblijf op de Belgium Campus.

Als afsluiter ben ik maandag met mijn Belgische collega Joris gaan eten in de Kream in Brooklyn (Pretoria) en dinsdag met de andere Limburgse collega's en Joris in Boston BBQ. Vooral de Kream is zeker een aanrader als je ooit in Pretoria bent, zeer lekker, zeer verfijnd, goede bediening, heerlijk dessert.

Deze middag pak ik in en om 15h30 komt de shuttlebus me halen om me naar O. R. Tambo International Airport te brengen. Tegen de avond stijg ik op en morgenmiddag zou ik terug in Brussel moeten staan.

Parys, Rietvlei, Ocean Basket, Spur, Guns N' roses en Mumford & Sons

Er is vaak een moment in het leven van een blog, wanneer er te weinig tijd beschikbaar is om te updaten. Dat moment is helaas gekomen. Een snelle update van wat er onder andere de laatste weken gebeurd is:

- Bezoekje aan Rietvlei National Park, helaas niet zoveel gezien. Gelukkig staat Kruger National Park op de planning. De in Zuid-Afrika gekochte malaria preventie pilletjes zijn al ingenomen en we hebben tot nu toe nog geen bijwerkingen gemerkt :)

- Parys, 100km ten zuiden van Joburg, prachtig stukje natuur, lekker eten: braai (bbq) en natuurlijk leuk gezelschap

- 3 nieuwe Belgen gaan hier IBM studenten Nederlands leren om de mainframe helpdesk calls af te handelen

- Ocean Basket & Spur voorzien ons nog steeds van lekker (en niet te duur) eten. Een etentje met voorgerecht, hoofdgerecht (500 gr lazy aged T-bone steak), dessert en bijhorende fles wijn kost ons met 2 man iets van 20 euro per persoon.

- Voor de lange autoritten heb je natuurlijk goede muziek nodig. Joris is gelukkig een expert in het uitkiezen van goede muziek tijdens de ritten door het mooie Zuid-Afrikaanse landschap.

Het onbeschrijfbare Zuid-Afrika

Onmogelijk is het, een zo verscheiden, vol contrasten, maar ongelofelijk mooi land te beschrijven in woorden. Onmogelijk is het ook om te beginnen uit te leggen hoe het leven hier totaal anders is als bij ons.

Je kan het gewoon niet inbeelden hoe het er hier aan toe gaat. Elke dag verrast iets of iemand je wel: iets dat je opvalt, een straf verhaal, een gebeurtenis, een levenswijze, iets dat voor de mensen hier doodgewoon is.

Vandaag was het een doodgewone dag, zoals alle anderen, alleen geef ik sinds deze week les met 1 arm. Mijn dag beschrijven echter zou zo ongelofelijk moeilijk zijn, gewoon omdat je de context van hier niet mee hebt. Mede daarom, en ook omdat het nogal moeilijk typen is met 1 hand ga ik het hierbij laten voor vandaag ;)

Incidentje

Het begon allemaal geweldig: een rafting geboekt als zondagmiddag activiteit. We konden meegaan met 3 Amerikaanse meisjes die eerder geboekt hadden. We kregen eerst iets te drinken aangeboden, waarna we met z'n allen de laadbak inkropen om enkele kilometers verderop afgezet te worden om aan de rafting te kunnen beginnen. Onderweg konden we al enkele Kudu's en Baboons spotten. We kregen nog wat last minute info en konden beginnen aan de aftocht van de Crocodile River.

Eenmaal onderweg kon je genieten van het prachtige Zuid-Afrikaanse landschap en de soms wel grappig-geluid-makende vogels en een gigantische hagedis. Als afsluiter konden we van een enkele meters hoge klif springen in het water. En daar liep het fout...

Om god-weet-welke-reden was tijdens de sprong mijn arm uit de kom geraakt, waardoor mijn arm niet meer vast zat aan mijn schouder. Klinkt waarschijnlijk al luguber, maar het deed nog is gigantisch veel pijn ook.

Natuurlijk hadden we geen gsm meegenomen, dus moest iemand me eerst een stukje verder brengen naar het eindpunt, waar ook onze auto's stonden. Eenmaal aangekomen heeft de eigenaar de ambulance gebeld, maar die hadden niet direct iemand beschikbaar, omdat er net in de buurt ook een ongeval gebeurd was. Ondertussen was Joris ook aangekomen en zouden we de auto nemen om me naar het hospitaal te brengen. Ik dan maar kermend van de pijn mezelf terug op de been gekregen om 50 meter verder me in de auto te zetten.

Dan moesten we nog beslissen naar welk ziekenhuis we zouden gaan en dat nog op de GPS vinden. Tegen dat we konden vertrekken, was de ambulance dan toch nog aangekomen. In plaats van dan me zo snel mogelijk naar een hospitaal te brengen, moesten ze eerst weten of ik verzekerd was, dus na wat zitten rommelen in mijn spullen in de koffer kon ik ze een papiertje van Eurocross overhandigen waar ze eigenlijk toch niks mee waren. Na wat overleg zouden ze me naar een privé-hospitaal in de buurt brengen, ik zou dan de kosten zelf moeten betalen en later terugvorderen via mijn eigen sociale zekerheid.

Eindelijk kon ik dan plaats nemen in de ambulance, waarna 1 van de ambulanciers in wat zakken begon te rommelen en een infuus bovenhaalde. Hoewel ik nog ontzettend aan het afzien was van de pijn, heb ik hem gevraagd om dat toch maar over te slaan en mij gewoon zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te brengen. De rit naar het hospitaal leek helaas eeuwen te duren en ik bekloeg het me al snel dat ik geen pijnstillers had.

Eenmaal aangekomen aan het hospitaal dacht ik direct geholpen te worden, helaas was dat natuurlijk niet de South-African style. Omdat er blijkbaar geen bedden beschikbaar waren, hadden ze me maar op een stoeltje in de gang gezet totdat er een bed was. De dokter was toch nog niet vrij, dus ik moest sowieso wachten lieten ze me weten. Ondertussen kon ik een of andere vragenlijst beantwoorden, met wat standaardvraagjes, helemaal niet spannend als je aan het afzien bent van de pijn.

Toen er eindelijk een bed vrij was ging het allemaal heel snel vooruit. Een infuus, wat discussie over hoeveel mg morfine ze me zouden toedienen en dan een of ander masker met een of ander heel stevig verdovingsmiddel en vanaf daar is alles wazig. Volgens Joris was ik heel de tijd half bij bewustzijn, maar ik herinner me amper iets van het komende anderhalf uur. Misschien maar best ook.

Het volgende wat ik nog weet is dat ik recht kon gaan zitten in mijn bed en dat ze mijn infuus weer verwijderde. Daarna mocht ik de kassa passeren om een paar 100 eur te betalen en te aanhoren dat de komende weken doorgebracht moesten worden met een Mitella. Jeej.

En last but not least werd mijn visa kaart nog is ingeslikt, omdat het geld van de ATM op was (?). Direct cardstop dan maar gebeld, maar tegen dat ik mijn kaartnummer doorgegeven had, was de belwaarde van 13 eur op... oeps, dat was natuurlijk een Belgisch nummer. Gelukkig de kaart terug gekregen via de assistance button op de ATM, dus was de cardstop niet meer nodig.

En zoals we altijd doen na een succesvol dagje, zijn we maar wat vis en calemari gaan eten in de buurt :-)

Het lesgeven gebeurt nu met 1 hand, dus af en toe moet ik is iemand aanduiden om op bord iets uit te tekenen voor me :)

About Brits Medi-Clinic

Brits Medi-Clinic is situated in the beautiful mining town of Brits in the North West Province, and services the Brits, Hartbeespoort, and Rustenburg areas. Brits Medi-Clinic is committed to empowering the community with increasing access to health, education and sport with suitable organisations by providing first-aid assistance or an ambulance.

Groenkloof Nature reserve

Ten zuiden van Pretoria, vlak naast het centrum, bevindt zich Groenkloof. Vergeleken met de andere natuurreservaten is dit de grootte van een stadsparkje, maar voor ons nog steeds gigantisch groot. In Groenkloof zitten behalve giraffen en zebra's geen wilde dieren, dus wordt er zeer veel gewandeld en aan mountainbiken gedaan. Er zijn ook 4x4 trails, dus af en toe zie je er wel wat waaghalzen de rotsen beklimmen met hun 4x4.

Voor 8 euro hadden we al een degelijke mountainbike en helm gehuurd, zodat we konden starten aan een route van +- 20km. Daar waren we al een namiddagje mee zoet, want sommige paden waren echt alleen maar weggelegd voor de professionele mountainbiker. Het goed kunnen uitbalanceren was een must, of je viel gewoon achterover met de fiets. Het geduld werd beloond, want op elk hoogste punt van de berg kon je genieten van het mooie uitzicht over Pretoria.

Enkele impressies:

The fountains cirkle, juist voor Groenkloof:

Het adembenemende zicht van Pretoria op het hoogste punt:

Pretoria centrum:

En overal in Pretoria kan je auto's kopen:

Oja, en de oplossing van het raadseltje van eerder is "de man is een dwerg", moest je het nog niet gevonden hebben ondertussen ;)

Het zalige leven in Zuid-Afrika

Mijn klas met derdejaars studenten heeft hun eerste test achter de rug. Velen hebben me al verrast met hun redelijk goede resultaten voor het theoretische gedeelte, ze hebben dus effectief hun boeken al open gehad! Het praktische gedeelte moet ik nog verder verbeteren, maar aan de hand van de vragen dat sommigen stelden na de test heb ik er niet zo een goed oog op.

Na de test moesten de PC's in orde gebracht worden voor de opendeurdag die vandaag door ging. Natuurlijk moest er op het laatste moment nog iets mislopen, zoals een switch die niet meer deed wat het moest doen en software die opeens niet meer wilt werken. Gelukkig is alles nog last-minute in orde geraakt, zodat ik eens met Joris mee kon gaan zwemmen in het zwembad van Wonderpark.

Nadat het zwembad goedgekeurd was, moesten we de sportieve activiteit toch wel afsluiten met een goed stukje vis. Zogezegd zo gedaan en een half uurtje later lag er weer een gigantisch lekker stuk vis op ons bord. Ook de Zuid-Afrikaanse witte wijn is goedgekeurd. De supervriendelijke bediening was weer top, weeral een geslaagd typisch avondje in Zuid-Afrika.

Vandaag was het dan de opendeurdag. Alles verliep gelukkig gepland (behalve de sleutel van mijn lokaal die een half uur zoek was) en de mensen waren heel tevreden. Op het piekuur waren er ongeveer 40 mensen tegelijkertijd de workshop aan het volgen. Ook wat handjes mogen schudden met de sponsors (de grote banken, IBM, ...). Ik word dan voorgesteld als de specialist die uit België naar hier is gekomen om de cursussen te updaten en de netwerk lessen te geven.

Na de opendeurdag gaan fitnessen. Voor te lopen op straat is het een beetje te warm geworden en volgens de weervoorspellingen gaat het zelfs alleen nog maar warmer worden. Na de fitness een heerlijke pasta gaan eten en een gigantisch lekkere coupe ijs met chocolademousse tussen gegeten (daarvoor gaan we zwemmen en fitnessen natuurlijk). Als afsluiter van de avond de laatste film van Shrek gaan kijken (3 euro in Wonderpark). Een aanrader! Morgen vroeg opstaan, want dan gaan we hier een park in Pretoria bezoeken waar het mogelijk is om 20km te mountainbiken.